11.11.08
La kaptilo de “Retoj”
Antaŭ kelkaj tagoj la hispania Esperanto-movado spertis ekzemplon kiel oni povas manipuli en televida programo por atingi la bildon kiun la respondeculoj de la elsendo volas elmontri.
La programo nomiĝas “Redes” (“Retoj”), kaj estas konsiderataj de multaj kiel la ĉefa sciencpopulariga elsendo en la hispania televido. Ĝi estas emisiata en la dua ĉeno de la ŝtata televido, en nokta horaro. Fakte, ĝi ja povas esti la plej bona, ĉar ĝi estas la ununura, kaj, kiel vi povas imagi, konsiderante la horon kaj la ĉenon, ne multaj ĝin spektas. Fakte, tio estas unu el la plej bonaj ekzemploj pri al mizera stato de la scienca disvastigo en Hispanio, al kiu mi aludis en pasintaj blogeroj.
Sed, por aldoni plian mizeron, la programo estas, miatakse, ne nur malbona, sed negativa. Ĝi donas tro da spaco al pseŭdoscienco kaj spekulativado sen evidento. La direktoro kaj prezentanto estas Eduardo Punset, konata ĉar li estis ministro antaŭ kelkaj jaroj kaj diverskampa (kaj diverspartia) politikisto, sed li havas neniun trejnadon pri sciencaj aferoj: li estas ekonomikisto kaj advokato, kaj neniam vizitis antaŭe esploran instalaĵon (nek pursciencan nek socian). Tamen, en la lando de la blinduloj regas strabuloj, kaj li kreis al si famon de saĝulo pri aferoj de esplorado kaj novigado.
Liajn verkojn mi eksplice aludis en mia hispanlingva blogo, en la pli longa versio de la menciita artikolo pri ĵurnalismo kaj scienco, kaj ke tio ne estis senkaŭza kaj pruviĝis prava, ni povas ekzameni en la programo en kiu aperis la esperantistoj.
Ĝi pritraktis temon pri Socia Psikologio, kaj per la titolo “Ĉio por la tribo”, li konversis kun brita profesoro Mark van Vugt pri la tendenco de homaj estaĵoj grupiĝi socie. La elsendo estas spektebla tie ĉi, kaj ĉi-sekve troveblas resumo, kun mallonga apero de la esperantista grupo.
Kiel dirite, la programo estas pruvo de misekvilibra selektado. Ili elektis la kolektivojn kiujn li volis por pruvi sian antaŭkonkludon, kaj ilin prezentis en maniero konforma al siaj interesoj.
Laŭ mia takso, estas longa distanco inter la sociaj ligoj kreitaj en ĉiu kolektivo, inkluzive de la esperantistoj, kaj la tribismo. Eĉ pli, se ili volas montri la eblecon krei tribojn per lingvo, Esperanto estas, miaopinie, la plej maltaŭga ekzemplo.
Por tio, ili devis pretigi la scenaron. Ili elektis nur maljunajn veteranojn, en urbo, Barcelono, kie ne mankas junaj aktivuloj, oni selektis scenon kun flagoj, oni invitis ilin kanti. Mi ne scias pri la detaloj de la registrado, sed videblas grava laboro de post-produktado.
Mi ne plendas pri la uzo de tiaj teknikoj en televido, ĉar fakte ili estas probable neeviteblaj. Sed en scienca programo tio estas aparte kritika punkto, se ili volis evidentigi eĉ onon de rigoro. Sed la tuta epizodo pruvas ke, kiel mi antaŭe suspektis, la nomo “Redes” ne aludas al la retoj de la teknologia epoko, sed al la iloj por fiŝkapti naivulojn.
Cxiuokaze mi opinias, ke per studo de la aro da esperantistoj eblas pruvi preskau cxiun teorion pri kontrausociaj sintenoj!
Publicar un comentario / Mi tre dankas viajn komentojn
<< Reiri en la blogejon.